Informatie via de Wet Openbare Overheid (WOO)

Als fractie van de Partij van de Arbeid kijken wij met veel ongeloof terug op de afgelopen week. Deze week werd namelijk duidelijk door middel van een WOO-verzoek – verricht door een oplettende inwoner – dat wethouder Attie Mager niet één keer maar liefst twee (!) keer de gemeenteraad heeft voorzien van onjuiste informatie, en sterker nog: informatie achterhield. Wij werden wakker geschud, en hadden de hoop dat iedereen in de gemeenteraad zou zeggen: tot hier en niet verder. Maar niets is minder waar: het wordt door een meerderheid van de gemeenteraad getolereerd dat wij een politiek bestuur hebben dat liegt en hier gewoon mee wegkomt.

Vertrouwen in de politiek op een dieptepunt

Recent onderzoek door het CBS wijst uit dat het vertrouwen van inwoners in de politiek in 10 jaar tijd nog nooit zo laag is geweest. Er is maar 31% vertrouwen in politici. Wij zien dit als enorme uitdaging om hier iets aan te veranderen. En in de raadsvergadering hadden wij gehoopt dat ieder raadslid hier hetzelfde over zou denken. Tenslotte gaat het over het vertrouwen in ons. Maar nee, het gebrek aan vertrouwen wordt niet verbeterd. Sterker nog, de meerderheid van de gemeenteraad laat zien dat ze het accepteren dat een wethouder, sprekend namens het hele college, er mee wegkomt als zij onjuiste informatie deelt en achterhoudt. En juist dit is de reden dat mensen bijna geen vertrouwen meer hebben in de politiek. Voor ons is de maat vol, dit pikken wij niet meer!

Interpellatiedebat

Even terug naar waar dit proces begon. In januari hebben wij samen met D66, Democraten Gorinchem en CDA een interpellatiedebat aangevraagd met betrekking tot de Nieuwe Doelen. Wij deden dat omdat het college er voor koos om het pand gesloten te houden, maar ook vanwege de wispelturigheid met betrekking tot het beheer. Met betrekking tot het laatste, hoorden wij dat Stichting Podium Pandemonium plotseling het pand moesten verlaten, terwijl eerder de vraag aan hen werd gesteld of zij het leegstandsbeheer op zich wilde nemen in 2023. Er waren veel tegenstrijdige berichten: was er nu wel of geen sprake van leegstandsbeheer? En wanneer zou er nu duidelijkheid komen over het toekomstperspectief voor de Nieuwe Doelen? Dit dossier duurt al veel te lang. In die tijd was er zelfs sprake van dat Stichting Podium Pandemonium is gevraagd of zij geen rondleidingen meer wilde geven aan politieke partijen. Genoeg reden om voor eens en altijd duidelijkheid te vragen rondom dit dossier. De wethouder die normaliter cultuur in zijn dossier heeft – Fatih Polatli – was op dat moment ziek, en daardoor werd dit dossier waargenomen door wethouder Attie Mager. Tijdens het debat hadden wij al twijfels over de antwoorden die de wethouder gaf; wij hadden vermoedens dat niet de volledige waarheid werd verteld. En wat blijkt: dit klopt.

Motie van wantrouwen

Nu weer even terug naar deze week. Uit een WOO-verzoek bleek dat wethouder Mager inderdaad onjuiste informatie gaf, en informatie heeft achtergehouden. De zieke wethouder Polatli had middels een appje laten weten dat hij “indianenverhalen” hoorde met betrekking tot de Nieuwe Doelen en vroeg hij de wethouder zijn lijn vast te houden, namelijk het tijdelijk openstellen van de Nieuwe Doelen. Informatie die wij niet wisten, en wethouder Mager ook niet belangrijk genoeg vond om op dat moment te vertellen.  Maar niet alleen bij de Nieuwe Doelen bleek dit het geval. Ook bij het raadsvoorstel over de huisvesting van de Internationale Schakelklas aan de Lange Slagenstraat blijkt deze wethouder onjuiste dan wel onvolledige informatie te hebben gegeven: over de kosten van het aanpassen van het gebouw en de verwachting dat het gebouw onderwijsgeschikt zou zijn na de aanpassing. Uit informatie van een onderzoeksbureau – die wij pas kregen nadat in een eerdere raadsvergadering de stemmen staakten – bleek dat het adviesbureau de verwachting had dat dit gebouw nooit op het niveau van een onderwijsgebouw zou komen zoals normaliter het geval zou zijn.

Eén belangrijke taak van de gemeenteraad is de controlerende taak; wij moeten op basis van de informatie die het college geeft controleren of zij de juiste keuzes maken en of dat in lijn is met wat wij als raad willen. Het delen van onjuiste informatie en het achterhouden van informatie, ondermijnt deze controlerende taak. Als je als raad niet de juiste of geen volledige informatie krijgt, kunnen we die taak niet uitvoeren. Dan moet je daar consequenties aan verbinden, en wel met één van de zwaarste politieke instrumenten die er is: een motie van wantrouwen. Samen met D66 en Democraten Gorinchem dienden wij deze gisteren in tijdens de raadsvergadering, want voor ons is de maat vol!

Wat doet Stadsbelang?

Stadsbelang, nota bene de partij waarvan de wethouder is gepasseerd in het vraagstuk rondom de Nieuwe Doelen, dient een motie van afkeuring in. De teleurstelling was groot. Wethouder Polatli gaf zelfs aan dat niet alleen de teleurstelling groot was, maar dat hij zelfs heel boos is geweest dat er niet goed naar hem is geluisterd. Je zou toch denken dat dit genoeg reden is om te zeggen: we hebben er geen vertrouwen meer in. Stadsbelang gaf aan dat zij zoekende is naar vertrouwen en dat zij dat deels kwijt zijn geraakt. Hoe kun je deels je vertrouwen kwijt zijn geraakt? Je hebt het of je hebt het niet, en het is wel duidelijk dat dat er nu niet is tussen de grootste coalitiepartij en het college. Hoe dit gebrek aan vertrouwen de komende tijd vorm gaat krijgen? Geen idee, maar veel goeds kan het niet beloven.

De reactie van wethouder Mager

En dan nog de reactie van wethouder Mager op de moties van afkeuring en wantrouwen. Of nou ja reactie? Zij richtte zich alleen op de motie van afkeuring van Stadsbelang, en gaf aan daar “alle begrip voor te hebben” en bood haar “oprechte excuses aan”. In haar reactie naar Stadsbelang gaf zij aan dat zij beseft dat zij niet behoorlijk heeft gehandeld, en dat zij de afkeuring verdient. Je zou op z’n minst verwachten dat een wethouder bij zo’n zware motie van wantrouwen naar excuses zoekt, maar nee. Naar de indieners van de motie van wantrouwen geen woord van begrip of berouw. Je vraagt je op dat moment toch af: worden wij wel serieus genomen? Wij geven aan geen vertrouwen meer te hebben, en er wordt niks, maar dan ook echt geen enkele moeite gedaan om dit vertrouwen enigszins terug te winnen. Niet dat wij dan ineens wel weer vertrouwen zouden hebben, maar geen enkele moeite doen of niet eens je uitspreken dat je het vervelend vindt en je best gaat doen om dat vertrouwen terug te winnen, is een enorm kwalijke zaak. De motie van afkeuring werd alleen gesteund door Stadsbelang zelf. Tijdens het interpellatiedebat hebben wij immers onze afkeuring al uitgesproken. Wij blijven niet afkeuren, ons vertrouwen in dit college heeft het dieptepunt bereikt. Onze motie van wantrouwen werd met 10 stemmen voor, en 13 tegen verworpen. Er is geen licht gaan branden bij de andere raadsleden.